Βόρειος Ήπειρος Όποιος θέλει να μάθει κάτι για την Βόρειο Ήπειρο μπορεί να δει τα βίντεο... λίγα βίντεο απο τα πολλά που υπάρχουν εκεί έξω ..
Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2021
Πώς η Βόρεια Ήπειρος παραχωρήθηκε στην Αλβανία με αντάλλαγμα τα νησιά του Αιγαίου
Πώς η Βόρεια Ήπειρος παραχωρήθηκε στην Αλβανία με αντάλλαγμα τα νησιά του Αιγαίου. Πόσες φορές ο ελληνικός στρατός την απελευθέρωσε. Δείτε το οδοιπορικό στα ξεχασμένα χωριά.Από την μηχανή του χρόνου
Η Βόρεια Ήπειρος δημιουργήθηκε πριν από περίπου έναν αιώνα μετά τη διχοτόμηση της Ηπείρου από της Μεγάλες Δυνάμεις. Όλα ξεκίνησαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας που υπογράφηκε στις 13 Φεβρουαρίου του 1914 στην ιταλική πόλη από τις Μεγάλες Δυνάμεις και με το οποίο χαράζονταν τα αλβανικά σύνορα. Η περιοχή της Βόρειας Ηπείρου παραχωρούνταν στην Αλβανία, η οποία είχε αναγνωριστεί επίσημα ως ανεξάρτητο κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου. Σύμφωνα με την απόφαση το Αργυρόκαστρο, το Βουθρωτό, το Δέλβινο, η Κορυτσά, η Χειμάρα, οι Άγιοι Σαράντα και η νήσος Σάσων ήταν πλέον αλβανικά εδάφη. Οι Μεγάλες Δυνάμεις, οι οποίες μετείχαν στη συνδιάσκεψη ήταν η Αγγλία , η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία, η Γερμανία, και η Αυστροουγγαρία. Η συμμαχία της Ιταλίας και της Αυστρίας, ήθελε ένα ανεξάρτητο κράτος στην περιοχή για να αποτελεί μία ζώνη ουδέτερη που να μπορεί να μετατραπεί εύκολα σε προγεφύρωμα σε πολεμική φάση....
Μέσα σε μια νύχτα οι ελληνικοί πληθυσμοί της περιοχή ανήκαν σε διαφορετικό έθνος. Αρχικά ο Ελευθέριος Βενιζέλος αρνήθηκε να παραχωρήσει την περιοχή, καθώς εκεί ο ελληνικός στρατός μετά την απελευθέρωση των Ιωαννίνων από τους Οθωμανούς (21 Φεβρουαρίου 1913) είχε απελευθερώσει και όλες πόλεις της Βορείου Ηπείρου. Ωστόσο, τον Φεβρουάριο του 1914 οι Μεγάλες Δυνάμεις έστειλαν υπόμνημα στο ελληνικό κράτος στο οποίο διαμήνυαν ότι αν δεν αποχωρούσαν οι ελληνικές δυνάμεις δεν θα γινόταν αναγνώριση των νησιών του Αιγαίου....
Τελικά, η Ελλάδα έκανε πίσω όμως σύντομα ξέσπασαν αναταραχές ανάμεσα στους Βορειοηπειρώτες και τους Αλβανούς. Ακολούθησε το πρωτόκολλο της Κέρκυρας, με το οποίο η Βόρεια Ήπειρος αναγνωρίστηκε ως αυτόνομη περιοχή υπό αλβανική κυριαρχία. Όμως η κατάσταση άλλαξε όταν ξεκίνησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Στις 14 Οκτωβρίου 1914 ο ελληνικός στρατός προήλασε για δεύτερη φορά στη Βόρεια Ήπειρο, όμως πάλι με τη λήξη του πολέμου οι Σύμμαχοι επιδίκασαν τα εδάφη στην Αλβανία, με αποτέλεσμα πολλά ελληνικά σχολεία να κλείσουν και η ελληνική μειονότητα να περιοριστεί από το αλβανικό κράτος....
Οι Έλληνες κατάφεραν για τρίτη φορά να καταλάβουν ξανά τα εδάφη στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν αντεπιτέθηκαν στον ιταλικό στρατό και μπήκαν θριαμβευτές στα ελληνικά χωριά της Β. Ηπείρου. Πρώτα απελευθερώθηκαν οι Άγιοι Σαράντα στις 6 Δεκεμβρίου 1940. Το ύψωμα 613 καταλήφθηκε μέσα σε χιονοθύελλα και πολύνεκρο αγώνα εκ του συστάδην, στις 17 Δεκεμβρίου. Στις 19 Δεκεμβρίου κατελήφθησαν, με βαριές απώλειες, από το 6ο Σώμα Πεζικού το στρατηγικής σημασίας ύψωμα Γκιάμι (βόρεια του Πανόρμου) και το ύψωμα Τσίπι (βόρεια του Πύλιουρι). Ανατολικότερα καταλήφθηκε από το απόσπασμα Τσακαλώτου το ισχυρά οργανωμένο ύψωμα Μάλι ε Τζόρετ και ο αυχένας Κούτσι μετά από τριήμερο σκληρό αγώνα που απέφερε στη σημαία του 4ου Σ.Π. χρυσό αριστείο ανδρείας. Στις 21 Δεκεμβρίου, οι Ιταλοί αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την πόλη της Χειμάρρας. Πλήθος αιχμαλώτων, ανάμεσα τους και δύο αντισυνταγματάρχες, αλλά και μεγάλος οπλισμός περιέρχονταν στα ελληνικά χέρια....
Τη νύχτα του Σαββάτου 22 Δεκεμβρίου 1940, ελληνικά τμήματα εισέρχονταν στην Χειμάρρα και η πόλη επανενώθηκε για λίγο με την Ελλάδα μέχρι τη Γερμανική εισβολή το 1941.
Οι Έλληνες κατάφεραν για τρίτη φορά να καταλάβουν ξανά τα εδάφη στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν αντεπιτέθηκαν στον ιταλικό στρατό και μπήκαν θριαμβευτές στα ελληνικά χωριά της Β. Ηπείρου. Πρώτα απελευθερώθηκαν οι Άγιοι Σαράντα στις 6 Δεκεμβρίου 1940. Το ύψωμα 613 καταλήφθηκε μέσα σε χιονοθύελλα και πολύνεκρο αγώνα εκ του συστάδην, στις 17 Δεκεμβρίου. Στις 19 Δεκεμβρίου κατελήφθησαν, με βαριές απώλειες, από το 6ο Σώμα Πεζικού το στρατηγικής σημασίας ύψωμα Γκιάμι (βόρεια του Πανόρμου) και το ύψωμα Τσίπι (βόρεια του Πύλιουρι). Ανατολικότερα καταλήφθηκε από το απόσπασμα Τσακαλώτου το ισχυρά οργανωμένο ύψωμα Μάλι ε Τζόρετ και ο αυχένας Κούτσι μετά από τριήμερο σκληρό αγώνα που απέφερε στη σημαία του 4ου Σ.Π. χρυσό αριστείο ανδρείας. Στις 21 Δεκεμβρίου, οι Ιταλοί αναγκάστηκαν να εκκενώσουν την πόλη της Χειμάρρας. Πλήθος αιχμαλώτων, ανάμεσα τους και δύο αντισυνταγματάρχες, αλλά και μεγάλος οπλισμός περιέρχονταν στα ελληνικά χέρια....
Τη νύχτα του Σαββάτου 22 Δεκεμβρίου 1940, ελληνικά τμήματα εισέρχονταν στην Χειμάρρα και η πόλη επανενώθηκε για λίγο με την Ελλάδα μέχρι τη Γερμανική εισβολή το 1941.
Τον Απρίλιο του 1941 μετά την Γερμανική επίθεση που εκδηλώθηκε στα σύνορα με την Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία, ο ελληνικός στρατός αναγκάστηκε να εγκαταλείψει για μια ακόμη φορά την Β. Ήπειρο. Τα χρόνια της κατοχής η αγγλική κυβέρνηση προέβη σε ευνοϊκές δηλώσεις για το βορειοηπειροτικό ζήτημα στη Βουλή των Κοινοτήτων, αλλά η κατάσταση παρέμεινε ίδια. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, ο στρατηγός Ν. Ζέρβας εισηγήθηκε να ενσωματωθεί η Βόρειος Ήπειρος στην Ελλάδα. Στις 19 Οκτωβρίου 1944 ο Γεώργιος Παπανδρέου ως πρωθυπουργός, διακήρυξε ότι η Βόρειος Ήπειρος είναι αναπόσπαστο τμήμα της Ελληνικής επικράτειας. Ωστόσο, το 1945 ο Ενβέρ Χότζα ανέλαβε την εξουσία και υπήρξαν αντιδράσεις από τους σοβιετικούς αξιωματούχους. Οι Βορειοηπειρώτες υπέστησαν καταπίεση και πολλοί αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στα αστικά κέντρα. Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία μόνο όσοι κατοικούσαν στη μειονοτική ζώνη θεωρούνταν Έλληνες. Εκείνο το διάστημα η ελληνική γλώσσα απαγορεύτηκε και ο πληθυσμός διδάσκονταν πλέον την αλβανική ιστορία....
Η Αλβανία συγκροτήθηκε ως Κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου τον Μάιο του 1913 και τα σύνορά της καθορίστηκαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17 Δεκεμβρίου 1913. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις συμπεριέλαβαν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος και το κομμάτι της Βορείου Ηπείρου. Στη φωτογραφία το αρχηγείο των Ηπειρωτών στους Αγίους Σαράντα τον Απρίλιο του 1914....
Τον Ιούνιο του 1960 ο Γεώργιος Παπανδρέου σε ομιλία του στη Βουλή επανέφερε το ζήτημα της Βόρειας Ηπείρου: «Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα της Βορείου Ηπείρου υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι΄ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος…..Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο… η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος». Στο τέλος της ομιλίας του ανέφερε: «Αλλ’ εκτός της εθνικής διεκδικήσεως, υπάρχει και κάτι άλλο καθημεριvόν, επείγον θέμα: Η προστασία του πληθυσμού της Βορείου Ηπείρου. Η προστασία της ζωής, της τιμής και της περιουσίας του. Εις το σημείον αυτό, έχομεν χρέος να διεξαγάγωμεν συνεχώς αγώνας. Οι μάρτυρες αδελφοί μας, ζητούν από την Μητέρα πατρίδα μόνον συνεχή στοργικήν συμπαράστασιν. διότι ζουν, υπό το κράτος της αφορήτου τυραννίας. Και αυτήν την στοργήν, οφείλομεν να τους παράσχωμεν!»....
Τη δεκαετία του ’60 η αλβανική κυβέρνηση ακολούθησε μια πολιτική αφελληνισμού της ελληνικής μειονότητας και τον Μάρτιο του 1984 ο ΟΗΕ εξέδωσε απόφαση με την οποία καταδικαζόταν διεθνώς η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Αλβανία, σε βάρος των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Τα επόμενα χρόνια οι σχέσεις των δύο χωρών άρχισαν να βελτιώνονται, αν και κατά καιρούς υπήρξαν επεισόδια που καλλιέργησαν εθνικιστικοί κύκλοι. Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν 99 χωριά όπου ζουν Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι μιλούν την ελληνική γλώσσα και ζουν αρμονικά με τους Αλβανούς....
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/pos-i-voreia-ipeiros-parachorithike-stin-alvania-me-antallagma-ta-nisia-toy-aigaioy-poses-fores-o-ellinikos-stratos-tin-apeleytherose-deite-to-odoiporiko-sta-xechasmena-choria-vinteo/
Η Αλβανία συγκροτήθηκε ως Κράτος με τη Συνθήκη του Λονδίνου τον Μάιο του 1913 και τα σύνορά της καθορίστηκαν με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας στις 17 Δεκεμβρίου 1913. Οι τότε μεγάλες δυνάμεις συμπεριέλαβαν στο νεοσύστατο αλβανικό κράτος και το κομμάτι της Βορείου Ηπείρου. Στη φωτογραφία το αρχηγείο των Ηπειρωτών στους Αγίους Σαράντα τον Απρίλιο του 1914....
Τον Ιούνιο του 1960 ο Γεώργιος Παπανδρέου σε ομιλία του στη Βουλή επανέφερε το ζήτημα της Βόρειας Ηπείρου: «Εκείνο πάντως το οποίο οφείλουν όλαι αι Ελληνικαί Κυβερνήσεις να γνωρίζουν, είναι ότι το θέμα της Βορείου Ηπείρου υφίσταται. Και εκείνον το οποίον απαγορεύεται εις τον αιώνα, είναι δι΄ οιονδήποτε λόγον η απάρνησις του ιερού αιτήματος…..Καθ΄ όσον αφορά την Βόρειο Ήπειρο… η διεκδίκησις είναι ιερά και απαράγραπτος». Στο τέλος της ομιλίας του ανέφερε: «Αλλ’ εκτός της εθνικής διεκδικήσεως, υπάρχει και κάτι άλλο καθημεριvόν, επείγον θέμα: Η προστασία του πληθυσμού της Βορείου Ηπείρου. Η προστασία της ζωής, της τιμής και της περιουσίας του. Εις το σημείον αυτό, έχομεν χρέος να διεξαγάγωμεν συνεχώς αγώνας. Οι μάρτυρες αδελφοί μας, ζητούν από την Μητέρα πατρίδα μόνον συνεχή στοργικήν συμπαράστασιν. διότι ζουν, υπό το κράτος της αφορήτου τυραννίας. Και αυτήν την στοργήν, οφείλομεν να τους παράσχωμεν!»....
Τη δεκαετία του ’60 η αλβανική κυβέρνηση ακολούθησε μια πολιτική αφελληνισμού της ελληνικής μειονότητας και τον Μάρτιο του 1984 ο ΟΗΕ εξέδωσε απόφαση με την οποία καταδικαζόταν διεθνώς η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Αλβανία, σε βάρος των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου. Τα επόμενα χρόνια οι σχέσεις των δύο χωρών άρχισαν να βελτιώνονται, αν και κατά καιρούς υπήρξαν επεισόδια που καλλιέργησαν εθνικιστικοί κύκλοι. Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν 99 χωριά όπου ζουν Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι μιλούν την ελληνική γλώσσα και ζουν αρμονικά με τους Αλβανούς....
Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/pos-i-voreia-ipeiros-parachorithike-stin-alvania-me-antallagma-ta-nisia-toy-aigaioy-poses-fores-o-ellinikos-stratos-tin-apeleytherose-deite-to-odoiporiko-sta-xechasmena-choria-vinteo/
Πηγή: www.mixanitouxronou.gr
Βίντεο:
Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017
Εστίν ουν Ελλάς και η Βόρειος Ήπειρος ... Ελληνική Βόρειος Ήπειρος Ελληνική Χειμάρρα 1914
Εστίν ουν Ελλάς και η Βόρειος Ήπειρος ...Ελληνική Βόρειος Ήπειρος
Ελληνική Χειμάρρα 1914
Εστίν ουν Ελλάς και η Βόρειος Ήπειρος - 102 χρόνια μετά, είμαστε ζωντανοί!
Χειμάρρα, ολόρθη! Οι λύκοι
Γράφει ο Δημήτρης Περδίκης
Στις 14 Φεβρουαρίου 1914 ο μεγάλος μας ποιητής, ο Κωστής Παλαμάς, έγραψε το ποίημά του «Χιμάρα». Έξη μέρες πριν ο ελληνικός στρατός είχε αποχωρήσει μετά από ένα σκληρό τελεσίγραφο των τότε μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Ο αρχηγός της Χιμάρας και αξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής Σπύρος Σπυρομήλιος είχε ανακηρύξει την αυτονομία της Χιμάρας, μη αποδεχόμενος, ούτε αυτός, ούτε ο λαός της Χιμάρας να υποδουλωθεί σε έναν αλβανικό ζυγό.
Αλβανικές δυνάμεις είχαν επιτεθεί σαν λύκοι την Χιμάρα να κατασπαράξουν. Οι Χιμαριώτες πολεμούν σαν ένα σώμα, άνδρες και γυναίκες, με ηρωισμό και αυταπάρνηση. Λίγες μέρες αργότερα θα τους ακολουθήσουν και οι άλλοι Βορειοηπειρώτες και στο Αργυρόκαστρο θα γίνει η ανακήρυξη της Αυτόνομης Πολιτείας της Βορείου Ηπείρου. Τώρα, στην Ευρώπη του 2017, η Αλβανία προσπαθεί να αλβανοποιήσει την αδούλωτη Χιμάρα, με το ξεδιάντροπο σχέδιο «Νέα Χιμάρα» και με το πρόσχημα της οικιστικής ανάπλασης σπίτια Xιμαριωτών να γκρεμίσει. Τώρα που η Χιμάρα και πάλι τους λύκους περιμένει, τα λόγια του ποιητή είναι τραγικά επίκαιρα και πάλι.
Χειμάρρα, ολόρθη! Οι λύκοι.
Τέλος να πήρε ο πόλεμος; Άλλος δεν είναι αγώνας; Ελλήνων ιεροί λόχοι, για ύπνο βαρύ σας δέχτηκε της δόξας ο λιμιώνας; Η δάφνη αμάραντη; ─ Όχι!
Λαλούμενα ξενύχτηδων. Σωπάτε, χαροκόποι! ─Ω σπαθωτή κιθάρα τυρταία, φόρεσε πύρινη, μπροστά στην κρύαν Ευρώπη κορώνα τη Χειμάρρα!
…Στα χειμαρριώτικα βουνά ροβόλα, τα τουφέκια τ’ άγρια συντρόφεψέ τα, με της πατρίδας την ψυχή και με τ’ αστροπελέκια την άγια γη χαιρέτα.
…..Στους ξέγνοιαστους αλίμονο! Τους πρέπει να είναι δούλοι, στον άρπαγα, τρομάρα! Η Ελλάδα πού; Στην Ήπειρο. Δόξα στο Κακοσούλι, Νίκη σ’ εσέ, Χειμάρρα!
Τα Γιάννενα ονειρεύονται, η Κρήτη ξαποσταίνει, βουβή η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα ξεφαντώνει….Ποιος βογγάει σα να πεθαίνει; ─Χειμάρρα, ολόρθη! Οι λύκοι.
Κωστής Παλαμάς 14 Φλεβάρη 1914
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο
ΕΝΩΣΗ ΧΕΙΜΑΡΡΙΩΤΩΝ: Αν η Αλβανία θέλει να προσθέσει νέες ηρωικές σελίδες στην ιστορία της Χιμάρας την πένα θα την κρατάμε εμείς
Μετά από σχεδόν ένα χρόνο, η αλβανική κυβέρνηση πιστή στην απιστία (ή παμπεσιά για να χρησιμοποιήσουμε κοινή λέξη), επανέρχεται με το ίδιο τελεσίγραφο. Εκκενώστε τα σπίτια σας εντός 5 ημερών ώστε να κατεδαφιστούν. Σπίτια κατά πολύ γηραιότερα από το ίδιο το αλβανικό κράτος. Σπίτια αποκλειστικά Ελλήνων.
Εδώ και ένα χρόνο η κινητοποίηση του λαού και των εκπροσώπων του ήταν μεγάλη. Καταφέραμε μέσα από συντονισμό και μεταξύ μας ομόνοια να δραστηριοποιηθούμε σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο ώστε να αποτραπούν οι κατεδαφίσεις. Καταφέραμε να ενώσουμε ανθρώπους με διαφορετικές καταβολές. Καταφέραμε με την συνδρομή της Ελλάδας, των ενώσεων πολιτών από τα Τίρανα μέχρι την Ουάσιγκτον και των ξένων πρεσβειών στα Τίρανα να αναστείλουμε μέχρι σήμερα τις κατεδαφίσεις αυτές και να θέσουμε το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση. Καταφέραμε την οπτική μας που είναι - Καμία παρέμβαση πριν την απόδοση των περιουσιών στους νόμιμους ιδιοκτήτες - να την οικειοποιηθούν οι εταίροι της αλβανικής κυβέρνησης. Δεν καταφέραμε ακόμα να σκοτώσουμε το τέρας που τρέφεται με το έγκλημα και ντοπάρεται με τόνους ναρκωτικών. Του καταφέραμε όμως πλήγματα και φέραμε κοντά μας συμμάχους. Και μόλις το τέρας κατάλαβε πως δεν είναι άτρωτο απέναντί μας, επιτίθεται σαν λυσσασμένο.
Για μία ακόμη φορά ΕΜΕΙΣ οι Χιμαραίοι καλούμαστε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Δεν είναι 10 ή 30 σπίτια για τα οποία παλεύουμε. Παλεύουμε για τους ιδιοκτήτες των περιουσιών που χάθηκαν, παλεύουμε για τους ιδιοκτήτες των περιουσιών που στοχοποιούνται στην επόμενη φάση του περίφημου "μαστερπλαν", παλεύουμε για να μας κατωχυρωθούν στην πράξη όσα και ο Αλβανός νομοθέτης προέβλεψε, παλεύουμε κατά όσων θέλουν να διαγράψουν την ταυτότητά μας και να ξεσκίσουν την ψυχή μας.
Την Δευτέρα 23 Οκτωβρίου όλοι οι Χιμαραίοι θα συγκεντωθούν μπροστά στο δημαρχείο για να διαμαρτυρηθούν και να μην επιτρέψουν σε καμία μπουλντόζα να πάρει μπρος αν δεν τηρηθούν όσα η κυβέρνηση και ο εγκάθετος δήμαρχος υποχρεούνται να τηρήσουν.
Την Τετάρτη 25 Οκτωβρίου όλοι οι Χιμαραίοι που βρίσκονται στην Αθήνα καλούνται στην Πανηπειρωτική για να ενημερωθούν και να συζητήσουν τα επόμενα βήματα.
Η ιστορία της Χιμάρας έχει πλήθος ηρωικών σελίδων. Αν με το ζόρι η αλβανική κυβέρνηση θέλει να προσθέσει νέες, την πένα θα την κρατάμε εμείς.
Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2017, 17:19
Himara.gr
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο
Σαν σήμερα το 1912: Η απελευθέρωση της Χιμάρας, η προκήρυξη του Σπυρομήλιου
Η ιστορική προκήρυξη του Αρχηγού Σπυρομήλιου
«Προς Χειμαρριώτας
Χειμαρριώται!
Καταλαμβάνων εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Α΄ και της Ελληνικής Κυβερνήσεως την Επαρχίαν Χειμάρρας, κηρύσσω αυτήν ελευθέραν ως αναπόσπαστον τμήμα της μίας και αδιαιρέτου μεγάλης Ελληνικής Πατρίδος. Πληρούται ούτω ο πόθος πολλών γενεών αίτινες επότισαν την γην ταύτην με το αίμα των και προσέφερον εις την πατρίδα τας μεγαλυτέρας των θυσιών. Φέρων μεταξύ Υμών τα αγαθά της ελευθερίας, της νομίμου τάξεως και ισοπολιτείας, τρέφω την αδιάσειστον ελπίδα ότι λησμονούντες το πικρόν παρελθόν θέλετε τηρήσει απέναντι των γειτόνων υμών Μουσουλμάνων την αξιοπρεπή εκείνην στάσιν ην υπαγορεύουσιν οι νόμοι του Ελληνικού Κράτους και τα αισθήματα λαού ανδρείου και ευγενούς ως υπήρξε πάντοτε ο ελληνικός λαός.
Χειμαρριώται!
Καταλαμβάνων εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Α΄ και της Ελληνικής Κυβερνήσεως την Επαρχίαν Χειμάρρας, κηρύσσω αυτήν ελευθέραν ως αναπόσπαστον τμήμα της μίας και αδιαιρέτου μεγάλης Ελληνικής Πατρίδος. Πληρούται ούτω ο πόθος πολλών γενεών αίτινες επότισαν την γην ταύτην με το αίμα των και προσέφερον εις την πατρίδα τας μεγαλυτέρας των θυσιών. Φέρων μεταξύ Υμών τα αγαθά της ελευθερίας, της νομίμου τάξεως και ισοπολιτείας, τρέφω την αδιάσειστον ελπίδα ότι λησμονούντες το πικρόν παρελθόν θέλετε τηρήσει απέναντι των γειτόνων υμών Μουσουλμάνων την αξιοπρεπή εκείνην στάσιν ην υπαγορεύουσιν οι νόμοι του Ελληνικού Κράτους και τα αισθήματα λαού ανδρείου και ευγενούς ως υπήρξε πάντοτε ο ελληνικός λαός.
Η υπερτάτη δύναμις ήτις ιθύνει τας τύχας της ανθρωπότητος, εν τη ατελευτήτω αυτής ευσπλαχνία ηυδόκησεν ίνα τεθή σήμερον τέρμα εις τα μακραίωνα υμών δεινά και δωρήση εις Υμάς ότι επόθησαν όλοι οι γίγαντες εκείνοι οίτινες εις τον βωμόν της πατρίδος προσέφεραν θυσίαν ευπρόσδεκτον και περικαλλή, την πολύτιμον και άληστον αυτών ύπαρξιν. Ο Ελληνικός Στρατός φέρει προς υμάς ουχί τον τρόμον του κατακτητού αλλά το χάρμα της ελευθερίας και την ένωσιν υμών μετά των λοιπών μελών της Ελληνικής οικογενείας, ίνα του λοιπού με τους αυτούς παλμούς και αγάπην περιβάλλεται την ταλαιπωρηθείσαν πατρίδα μας και με ενιαίαν εθνική ψυχή δοξάσητε τον δοτήρα παντός αγαθού προ του οποίου σήμερον εν συντριβή και ικεσία κλίνει ευγνωμονούσα και γόνυ και αυχένα ολόκληρος η Ελληνική φυλή.
Χειμαρριώται! Με την απόλυτον πεποίθησιν ότι και τώρα όπως πάντοτε θα ταχθήτε υπό την ιεράν σημαία της Πατρίδος συναγωνιζόμενοι μετ’ εμού του φυσικού σας Αρχηγού και των υπ’ εμέ γενναίων θέλετε μετά γενναιότητος και αυταπαρνήσεως υπερασπισθή της ελευθερίαν σας εναντίον παντός εχθρού, αναδεικνυόμενοι άξιοι απόγονοι των εν Αραχώβη, Μεσολογγίω, Πέτα και λοιπά μέρη πεσόντων προγόνων σας.
Χειμάρρα, 5–11–1912, ο Αρχηγός Σπύρος Σπυρομήλιος ».
Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο
Κατεδαφίζοντας την ελληνική μειονότητα στη Χειμάρρα
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο
Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2017, 10:45
Κάτι συμβαίνει στη Χειμάρρα. Κάτι συμβαίνει εδώ και καιρό και αφορά στην παραβίαση της δημοκρατίας και του σεβασμού των δικαιωμάτων των μελών της ελληνικής μειονότητας που ζουν εκεί. Όλα δείχνουν πως πρόκειται για μια μεθοδευμένη επιχείρηση εκτοπισμού τους, σχεδιασμένη από την κυβέρνηση του πρωθυπουργού της Αλβανίας, του κ. Έντι Ράμα, καθώς υπό το πρόσχημα της εφαρμογής ενός σχεδίου αστικής ανάπλασης και τουριστικής αξιοποίησης της περιοχής βρίσκεται σε εξέλιξη μια επιχείρηση κατεδάφισης αποκλειστικά ελληνικών περιουσιών.
Παράλληλα με αυτές τις εξελίξεις, ο κ. Ράμα, του οποίου η κυβέρνηση και ο ίδιος, βρίσκονται αντιμέτωποι με κατηγορίες για διακίνηση κάνναβης δισ. ευρώ και για τη μετατροπή της Αλβανίας σε παράδεισο για εμπόρους ναρκωτικών, προχώρησε στην καθαίρεση των 12 περιφερειαρχών και στην αντικατάστασή τους με 12 απόστρατους αξιωματικούς. Πρόκειται για κίνηση που δείχνει κλιμάκωση του αυταρχισμού και του συγκεντρωτισμού, που σε συνδυασμό με την κλιμάκωση του αλβανικού εθνικισμού και του ανθελληνισμού, δημιουργούν μια ιδιαίτερα επικίνδυνη κατάσταση.
Οι πελάτες της αλβανικής Ριβιέρας
Οι κατεδαφίσεις που έγιναν την περασμένη Τρίτη δεν ήταν οι πρώτες είχαν προηγηθεί και άλλες. Οι προσπάθειες είναι συνεχείς, ενώ οι ιδιοκτήτες των περιουσιών που προσβάλλονται δεν κατέχουν νόμιμους τίτλους διότι αποτελούν πατρογονικές εστίες ή περιουσίες προ συστάσεως αλβανικού κράτους, εν έτη 1912. Ο δικτάτορας Χότζα δήμευσε όλες τις ιδιωτικές περιουσίες και από το 1991 δεν υπήρξε καμία μέριμνα προκειμένου να επιλυθεί αυτό το ζήτημα, ενώ η αλβανική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει ότι η Χειμάρρα ανήκει στη μειονοτική ζώνη.
«Υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αλλοίωσης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των κατοίκων της Χειμάρρας. Πουθενά αλλού δεν υπάρχει τόσο μαζικό φαινόμενο μη έκδοσης τίτλων στους ιδιοκτήτες και όλο αυτό γίνεται υπό το πρόσχημα μιας κυβερνητικής πολιτικής που στόχο έχει την αστική ανάπλαση, την αναγέννηση της περιοχής. Όμως πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων δεν κατέχει τίτλους ιδιοκτησίας, η κυβέρνηση προχωρά σε δημεύσεις περιουσιών. Όμως από ποιον δημεύεις όταν δεν του αναγνωρίζεις την ιδιοκτησία. Επιπλέον ο Ράμα δημεύει όχι για δημόσιο σκοπό αλλά υπέρ τρίτων, των λεγόμενων στρατηγικών επενδυτών, αυτών που θα επενδύσουν στον τουρισμό» λέει στη HuffPost Greece Βαγγέλης Ντούλες, ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ (Κόμματος Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), που εκπροσωπεί την ελληνική εθνική μειονότητα στο κοινοβούλιο της Αλβανίας.
Ποιοι είναι αυτοί; Ρωτάμε.
«Είναι πελάτες του κ. Ράμα. Όλο αυτό βασίζεται σε πελατειακές σχέσεις, με αποτέλεσμα ο καταπατητής να έχει προνομιακή μεταχείριση και ο ιδιοκτήτης να αντιμετωπίζεται με μπουλντόζες.
Ένα από τα σχέδια του Ράμα είναι και η ανάπλαση του κέντρου της Χειμάρρας, συνεχίζει ο κ. Ντούλες και εξηγεί πως το 2012 υπήρχε ένα σχέδιο που το είχε προτείνει τότε ο δήμαρχος της περιοχής και το είχε εγκρίνει και η κοινότητα και προέβλεπε πως αυτό θα ετίθετο σε διαβούλευση. Όμως, συνεχίζει, αυτό έμεινε στα χαρτιά καθώς ανήλθε στην εξουσία ο κ. Ράμα και είπε εγώ θέλω άλλο σχέδιο ανάπλασης και σε αυτό συμπεριλαμβανόταν η κατεδάφιση 29 κτιρίων.
Σύμφωνα με τον ίδιο μέχρι στιγμής έχουν κατεδαφιστεί επτά κτίρια, όμως αυτά που γλυτώνουν την κατεδάφιση είναι το κτίριο του ξαδέλφου του δημάρχου και της αδελφής του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος.
«Βάσει όλων αυτών τίθενται πολλά ερωτήματα όπως για παράδειγμα γιατί δεν προχώρησε η ανάπλαση όπως προέβλεπε το πρώτο σχέδιο που δεν έθιγε τα συμφέροντα των κατοίκων;» διερωτάται ο κ. Ντούλες και επαναλαμβάνει πως εδώ παρεμβαίνουν οι πελατειακές σχέσει που διατηρεί ο Αλβανός πρωθυπουργός.
«Αντί η ανάπλαση να είναι στην υπηρεσία των επιχειρήσεων της περιοχής και των κατοίκων, γίνεται σε βάρος αυτών και υπέρ των καταπατητών» τονίζει ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ.
Εύλογα τίθεται το ερώτημα εάν αυτό συμβαίνει και σε άλλες περιοχές που κατοικούν Έλληνες και όπως εξηγεί αυτό συμβαίνει σε όλα τα τουριστικά θέρετρα μέχρι τον δήμο των Αγίων Σαράντα.
«Υπάρχουν προβλήματα σε όλες τις περιοχές με ελληνικό πληθυσμό, αλλά η διαφορά εδώ είναι ότι η περιοχή είναι παραθαλάσσια» σχολιάζει, δεν είναι τυχαίο το ότι την Χειμάρρα την αποκαλούν και αλβανική Ριβιέρα. Φέρνει μάλιστα ένα παράδειγμα για μια ελληνική οικογένεια η οποία το 2014 είχε κτίσει με νόμιμο τρόπο μεζονέτες, μέσα στο δικό της οικόπεδο και ο Ράμα τις κατεδάφισε. Η οικογένεια προσέφυγε στη δικαιοσύνη και το δικαστήριο τους δικαίωσε τελεσίδικα, τους επιδίκασε αποζημίωση και επιστροφή των αδειών, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει τίποτα απ΄όλα αυτά. Με λίγα λόγια η κυβέρνηση παίρνει το οικόπεδο από τους ιδιοκτήτες και το δίνει στους επενδυτές.
Για ποια ευρωπαϊκή ενσωμάτωση μιλάμε
Η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη τον περασμένο Οκτώβριο, ο μόνος θεσμός που λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στα διεθνή φόρα, στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, ήταν καταπέλτης αναφορικά με την πρακτική του Ράμα ενάντια στην ελληνική μειονότητα, λέει ο κ. Βαγγέλης Ντούλες.
Τα γεγονότα μιλάνε τα γεγονότα από μόνα τους. Όταν σου γκρεμίζουν το σπίτι, σου παίρνουν το οικόπεδο τι άλλο σου μένει από το να φύγεις
Ωστόσο στην πολιτική που εφαρμόζει ο Ράμα υπάρχει μια αμφιθυμία καθώς αυτός είναι που υπερτονίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας.
«Θέλει πράγματι ο Ράμα την ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ ή πρόκειται για ένα προπαγανδιστικό τρικ;» διερωτάται ο κ. Ντούλες.
Όπως και να έχει πώς υποστηρίζει το «ευρωπαϊκό όραμά του»;
«Δεν μπορούμε να μιλάμε για οράματα όταν έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο σαν τον Ράμα. Είναι απρόβλεπτος, αμετροεπής και το μόνο που τον ενδιαφέρει δεν είναι άλλο από το να έχει τα ηνία της χώρας. Πρέπει να καταλάβετε πως όλη η προεκλογική του καμπάνια ήταν “δώστε μου πλήρη δικαιώματα πάνω στο τιμόνι της χώρας. Μην μου βάζετε συνοδηγούς”. Γι΄αυτό και τον αποκαλούν ειρωνικά, “ο μεγάλος τιμονιέρης.” Αυτός ο άνθρωπος έχει εμμονή να κυριεύσει τα πάντα. Μιλάει για ενσωμάτωση της χώρας με την ΕΕ και κατηγορεί τους άλλους, μαζί και εμένα, ότι εμποδίζουν την πορεία της χώρας προς αυτή την κατεύθυνση. Ποιος; Αυτός που επέτρεψε την κανναβοποίηση της χώρας. Γιατί έχει επιδείξει τόση ανοχή στη διακίνηση ναρκωτικών;» υπογραμμίζει ο πρόεδρος του Κόμματος Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
«Καθαίρεσε όλους τους περιφερειάρχες και τοποθέτησε στη θέση τους 12 απόστρατους αξιωματικούς, συνταγματάρχες...Αυτές οι κινήσεις δείχνουν πως οδηγούμαστε σε αυταρχικά και ολοκληρωτικά σχήματα
Σχέδιο αφελληνισμού
Ο κ. Ντούλες στην ερώτηση για το εάν υποστηρίζει ευθέως πως ο Ράμα έχει σχέδιο αφελληνισμού της Χειμάρρας λέει: «Τα γεγονότα μιλάνε τα γεγονότα από μόνα τους. Όταν σου γκρεμίζουν το σπίτι, σου παίρνουν το οικόπεδο τι άλλο σου μένει από το να φύγεις. Εγώ χθες συγκρούστηκα για άλλη μια φορά με τον Ράμα στη Βουλή. Ο ίδιος φώναζε και έλεγε “πρέπει να το καταλάβετε, δεν υπάρχει ελληνική παρουσία στη Χειμάρρα και μάλιστα κάλεσε την αντιπολίτευση, λέγοντας πως πρόκειται για εθνικό θέμα, να πάρει θέση, καθώς αυτή αντέδρασε με αυτό που γίνεται στην περιοχή. Μάλιστα, ο πρώην υπουργός των Εσωτερικών, ο οποίος βάσεις υποκλοπών που έχουν γίνει από τις ιταλικές υπηρεσίες, εμφανίζεται ως διακινητής ναρκωτικών, έχει χαρακτηρίσει το ελληνικό στοιχείο ως εχθρούς της Αλβανίας».
Το σχέδιο αφελληνισμού και της εχθρότητας κατά της Ελλάδας αποτυπώνεται και στα σχολικά βιβλία, μάλιστα το σχολικό επίσημο κείμενο του βιβλίου της γεωγραφίας παρουσιάζει τα αλβανικά εδάφη να περιλαμβάνουν τη Θεσπρωτία, τη Φλώρινα, την Καστοριά.
Αυτό μου το επιβεβαιώνει και γνώστης του εκπαιδευτικού συστήματος στην Αλβανία, ο οποίος έχει μεταφράσει τα βιβλία της γεωγραφίας και της ιστορίας, λέγοντας πως σε αυτά γίνεται λόγος για την ύπαρξη της Τσαμερίας και ορίζουν ως το νότιο σύνορο της Αλβανίας το ποτάμι της Άρτας, ενώ υπάρχουν κεφάλαια που αναφέρονται στους «Έλληνες φασίστες που μαζί με τον Ζέρβα έσφαξαν τους δημοκράτες τσάμηδες».
«Δηλητηριάζουν τις συνειδήσεις των μαθητών, της νέας γενιάς με μίσος» προσθέτει ο κ. Ντούλες και σημειώνει πως «τους τσάμηδες» ο Ράμα τους χρησιμοποιεί κατά το δοκούν.
Του ζητούμε να μας επιβεβαιώσει την πληροφορία ότι ο πρωθυπουργός τοποθέτησε 12 Αλβανούς αξιωματικούς σε θέσεις περιφερειαρχών και τι μπορεί να σημαίνει αυτό.
«Καθαίρεσε όλους τους περιφερειάρχες και τοποθέτησε στη θέση τους 12 απόστρατους αξιωματικούς, συνταγματάρχες. Μεταξύ αυτών ανέλαβε περιφερειάρχης Τιράνων μια γυναίκα η οποία αξίζει να σημειωθεί ότι ήταν στην ομάδα διαπραγμάτευσης Αλβανίας – Ελλάδας για την ΑΟΖ.
«Αυτές οι κινήσεις δείχνουν πως οδηγούμαστε σε αυταρχικά και ολοκληρωτικά σχήματα. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση καθώς ο Ράμα μπορεί να προβεί σε απρόβλεπτες κινήσεις ανά πάσα στιγμή και πρέπει να γνωρίζετε πως τα συμφέροντα είναι τόσο μεγάλα που ο Ράμα δεν θα κάνει πίσω εάν δεν βρει σθεναρή αντίσταση σε όλα τα επίπεδα, τόσο από τους κατοίκους της Χειμάρρας, όσο και από τους Χειμαρριώτες ανά τον κόσμο. Ο εφησυχασμός θα μας οδηγήσει σε εκπλήξεις» καταλήγει ο ίδιος.
Τα λάθη του Ράμα
«Η Χειμάρρα είναι το μόνο σημείο στα Βαλκάνια με συμπαγή ελληνική μειονότητα καθώς σε άλλα σημεία αυτή η μειονότητα έχει αλλοιωθεί. Οι αλβανικές κυβερνήσεις από το 2000 και μετά προσπαθούν να τη ξεριζώσουν και αυτό έγινε με άγαρμπο και χοντροκομμένο τρόπο», δηλώνει στη HuffPost Greece o πρώην πρέσβης της Ελλάδος στην Αλβανία, ο κ. Αλέξανδρος Μαλλιάς,, διευκρινίζοντας παράλληλα πως δεν ήταν πολιτική καμίας ελληνικής κυβέρνησης να υποθάλψει ένταση και επεισόδια στην περιοχή.
«Όμως αυτό που έγινε από το 2000 έως σήμερα ήταν ότι υπήρξε μια εσφαλμένη πολιτική εμφανούς καταστολής από τις αλβανικές υπηρεσίες η οποία προκάλεσε αυτή την ανάφλεξη. Η λέξη Χειμάρρα δεν υπήρχε στην ατζέντα και τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην κορυφή αυτής. Οι εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την μεγαλύτερη ένταση δίνουν βάρος στην κατάσταση της μειονότητας, ενώ συνεχή είναι τα διαβήματα της αμερικανικής κυβέρνησης προς τους Αλβανούς. Τελικά οι αλβανικές κυβερνήσεις, κυρίως οι Σοσιαλιστές, έκαναν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επεδίωκαν. Δηλαδή αντί να κρατήσουν μια ηρεμία που θα τους διευκόλυνε για να προχωρήσουν τα σχέδιά τους, η βία και η έμφαση στη δημοσιοποίηση αυτής υποχρέωσε τον κόσμο να ασχοληθεί με τη Χειμάρρα» επισημαίνει ο κ. Μαλλιάς.
Το δικαστικό σύστημα της Αλβανίας έχει δηλώσει υποταγή στη βούληση της εκτελεστικής εξουσίας.
Ο ίδιος κάνει αναφορά στις εκθέσεις του Συνηγόρου του Πολίτη λέγοντας πως μόνο αυτόν λαμβάνουν υπόψη τα διεθνή φόρα καθώς όλοι οι άλλοι θεσμοί είναι υποταγμένοι στην εξουσία.
Υπογραμμίζει πως υπάρχει σύμπτωση απόψεων μεταξύ ΕΕ, Ελλάδας και ΗΠΑ ακόμη και όσον αφορά στο συμπέρασμα ότι το δικαστικό σύστημα της Αλβανίας έχει δηλώσει υποταγή στη βούληση της εκτελεστικής εξουσίας.
Επιπλέον ο κ. Μαλλιάς σημειώνει πως τον Ιανουάριο του 2016 ο Έλληνας υπουργός των Εξωτερικών, ο κ. Νίκος Κοτζιάς, ξεκίνησε μια πολύ γενναία πρωτοβουλία, η οποία εγκρίθηκε και προέβλεπε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για να λυθούν όλες οι εκκρεμότητες μεταξύ των δύο κρατών. Σε αυτή την προσπάθεια συμμετείχε και ο κ. Μαλλιάς, με συμβουλευτικό ρόλο, ωστόσο, όπως ο ίδιος λέει, ενώ προχωρούσαν οι συνομιλίες ο κ. Ράμα, μεταξύ άλλων έδωσε την εντολή να αρχίσουν οι κατεδαφίσεις θυσιάζοντας έτσι τις όποιες προσπάθειες.
«Καμία ελληνική κυβέρνηση, κανένας υπουργός και κανένας πρέσβης δεν θα μπορούσε να αναδείξει το θέμα της Χειμάρρας τόσο καλά όσο οι κυβερνήτες των Τιράνων
Μάλιστα ο κ. Μαλλιάς παραλληλίζει μέρος των καταστροφών της ελληνικής περιουσίας από τις αλβανικές αρχές με αντίστοιχες που καταδικάζει το ΝΑΤΟ σε Συρία και Ιράκ. «Είναι σπάνιο φαινόμενο να γίνονται τέτοια πράγματα σε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ» λέει και προσθέτει: «Η πολιτική της Αλβανίας αποδυναμώνει την πειστικότητα των επιχειρημάτων του ΝΑΤΟ έναντι άλλων κρατών όταν σημειώνονται παρόμοιες καταστάσεις».
«Καμία ελληνική κυβέρνηση, κανένας υπουργός και κανένας πρέσβης δεν θα μπορούσε να αναδείξει το θέμα της Χειμάρρας τόσο καλά όσο οι κυβερνήτες των Τιράνων. Εμείς απλά αξιοποιούμε τα λάθη τους» επισημαίνει ο κ. Αλέξανδρος Μαλλιάς και καταλήγει λέγοντας:
«Τα τελευταία 8 χρόνια η Αλβανία θεωρεί ότι η Ελλάδα είναι πολύ αδύναμη. Όμως κάνει ένα μεγάλο σφάλμα διότι δεν έχει διαβάσει σωστά τη σημασία των επισκέψεων του τέως Αμερικανού προέδρου Μπάρακ Ομπάμα στην Αθήνα, πέρυσι τον Νοέμβριο και του πρωθυπουργού, του κ. Αλέξη Τσίπρα, στην Ουάσιγκτον πριν από λίγες ημέρες. Επίσης φαίνεται ότι αγνοεί τελείως το πως αξιολογεί η Ουάσιγκτον τη σημερινή κυβέρνηση των Τιράνων και προσωπικά τον πρωθυπουργό, τον κύριο Έντι Ράμα».
πηγή:huffingtonpost.gr
Himara.gr
Το αλβανικό σχέδιο για τον αφελληνισμό της Χιμάρας
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της ΜΕΡΟΣ Α
Η Βόρειος Ήπειρος στην αρχαιότητα
ΗΠΕΙΡΟΣ σημαίνει στεριά και είναι πιθανώς η ονομασία που έδωσαν στην περιοχή οι αρχαίοι κάτοικοι των Ιόνιων νησιών.
Ο Αριστοτέλης την αποκαλεί «Ελλάδα την αρχαίαν», ο Κλαύδιος Πτολεμαίος «Αρχέγονον Ελλάδα», ενώ σύμφωνα με το αρχαίο ρητό «Ωρικίην υπέρ αίαν ερείδεται Ελλάδος αρχή», δηλαδή «Η Ελλάδα αρχίζει από τη γη του Ωρικού» (όπου Ωρικός είναι αρχαία ευβοϊκή αποικία στον κόλπο της Αυλώνας). Κάποιοι αρχαίοι και Βυζαντινοί συγγραφείς τοποθετούν τα όρια της Ηπείρου ακόμη βορειότερα: Ο Θουκυδίδης στην Επίδαμνο (σημερινό Δυρράχιο), ο Στράβων στον Γενούσο (Σκούμπι) ποταμό, ενώ και ο Προκόπιος λέει πως μέχρι την Επίδαμνο «Έλληνες εισίν, Ηπειρώται καλούμενοι».
Η σύγχρονη γεωγραφία και η ιστορία έχουν διχοτομήσει αυθαίρετα την Ήπειρο σε Νότιο και Βόρειο. Η Νότιος εκτείνεται ως τα αλβανικά σύνορα και είναι τμήμα της ελληνικής επικράτειας. Η Βόρειος Ήπειρος, που ανήκει σήμερα στην Αλβανία, περιλαμβάνει τη χερσόνησο των Ακροκεραυνίων, την Αυλώνα,τις περιφέρειες Αργυροκάστρου και Κορυτσάς.
Αλλά ο διαχωρισμός αυτός υπήρξε ένα τεχνητό κατασκεύασμα, κραυγαλέα ασύμφωνο με τα αρχαιολογικά και ιστορικά δεδομένα, τα οποία μαρτυρούν έναν αδιαίρετο ελληνικό πολιτισμό και στις δύο περιοχές.
Η Ήπειρος κατοικήθηκε πολύ νωρίς από πρωτοελληνικά φύλα – Κασσωπαίους, Θεσπρωτούς, βορειότερα Μολοσσούς, Άβαντες κ.ά. Η μητέρα τού Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ολυμπιάδα, ήταν άλλωστε Μολοσσή πριγκίπισσα. Οι πιο ακμαίες αρχαιοελληνικές πόλεις της Βορείου Ηπείρου ήταν η Επίδαμνος, η Φοινίκη και ο Βουθρωτός (κοντά στους Αγίους Σαράντα), η Απολλωνία (Πογιάνι-Φίερι), η Αμαντία (Αυλώνα), ο Ωρικός κ.ά. Σύμφωνα, μάλιστα, με τη μυθολογία, οι τέσσερις τελευταίες πόλεις είχαν ιδρυθεί από τους Αργοναύτες.
Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, όπως και οι υπόλοιποι Ηπειρώτες, είχαν ως θρησκευτικό κέντρο το Μαντείο της Δωδώνης (αγάλματα του Δωδωναίου Δία έχουν βρεθεί σε όλη τη Βόρειο Ήπειρο). Πλήθος αρχαιολογικών και ιστορικών μαρτυριών δείχνουν, επίσης, ότι συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς αγώνες, λάτρευαν το ελληνικό Δωδεκάθεο, είχαν την ίδια δημόσια ζωή με άλλους Έλληνες ―γυμναστήρια, στάδια, θέατρα, αγορές― και, φυσικά, μιλούσαν την ελληνική γλώσσα.
Τη μεγαλύτερη πολιτική ακμή της γνώρισε η ―ενιαία― Ήπειρος τον 3ο αιώνα π.Χ. χάρη στον βασιλιά των Μολοσσών Πύρρο.
Ο Πύρρος συνένωσε όλα τα ηπειρωτικά φύλα και υπέταξε κάποια ιλλυρικά, έβγαλε την Ήπειρο από την απομόνωσή της και επέκτεινε την επιρροή της στην Ελλάδα, στράφηκε εναντίον των Ρωμαίων, έκτισε πόλεις, γέφυρες, ναούς και θέατρα.
Την περίοδο της Ρωμαιοκρατίας, οι Ηπειρώτες, δέχτηκαν το κήρυγμα του Χριστιανισμού. Ως τον 2ο αι. μ.Χ. ολόκληρη η Ήπειρος είχε ασπαστεί τη νέα θρησκεία και είχε προσθέσει στο χριστιανικό αγιολόγιο τους δικούς της μάρτυρες, ανάμεσά τους και Βορειοηπειρώτες, όπως είναι ο Άγ. Αστείος, ο Άγ. Δονάτος, ο Άγ. Ερμίας κ.ά.
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της ΜΕΡΟΣ Β
Η Βόρειος Ήπειρος στη βυζαντινή εποχή
Αργότερα, καθώς η Βόρειος Ήπειρος περιέρχεται στη βυζαντινή κυριαρχία, θα ανθίσει και εδώ η θρησκευτική τέχνη, με σαφείς βυζαντινές επιδράσεις στη ναοδομία και στην εικονογραφία, όπου οι επιγραφές είναι πάντα ελληνικές.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους, το 1204, δημιουργήθηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο Κομνηνό το δεσποτάτο της Ηπείρου, για να αποτελέσει φύλακα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και εφαλτήριο για την εκδίωξη των Λατίνων. Το δεσποτάτο περιελάμβανε και τη Βόρειο Ήπειρο ως το Δυρράχιο.Γύρω στα μέσα του 15ου αι. η Ήπειρος υποδουλώνεται στους Τούρκους. Την ίδια περίοδο οι Οθωμανοί επιχειρούν να καταλάβουν και την Αλβανία. Ηγετική μορφή της αντίστασης του πληθυσμού αναδείχθηκε ο Γεώργιος Καστριώτης ή Σκεντέρμπεης, ο οποίος θεωρείται εθνικός ήρωας
των Αλβανών. Η καταγωγή του, ωστόσο, δεν είναι αδιαμφισβήτητα αλβανική, απεναντίας υπάρχουν μαρτυρίες που τον θέλουν Έλληνα. Ο βιογράφος του Αλή Πασά, Αχμέτ Μουφίτ, γράφει ότι «το 1443 δραπέτευσε από το οθωμανικό στρατόπεδο του Μοράβα ο Έλληνας ηγεμόνας Καστριώτης». Ο Μαρίνι Μπαρλέτι, πρώτος βιογράφος του ήρωα, τον αποκαλεί «Ηπειρώτη πρίγκιπα» και «Ηγεμόνα των Ηπειρωτών». Ο ίδιος ο Καστριώτης είπε κάποτε: «Οι προπάτορες ημών ήσαν Ηπειρώτες, εκ των οποίων ηγέρθη εκείνος ο Πύρρος του οποίου την ορμήν οι Ρωμαίοι μόλις ηδυνήθησαν να αντικρούσουν». Σε καμία από τις παραπάνω μαρτυρίες δεν υπάρχει υπαινιγμός για αλβανική καταγωγή.
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της ΜΕΡΟΣ Γ
Η Βόρειος Ήπειρος επί Τουρκοκρατίας
Κατά τη μακραίωνη δουλεία στους Τούρκους, στήριγμα του βορειοηπειρωτικού ελληνισμού ήταν τα μοναστήρια, τα οποία λειτούργησαν όχι μόνο ως θρησκευτικά κέντρα, αλλά και ως σχολές γραμμάτων και τεχνών. Στην επιβίωση του ελληνικού πληθυσμού συνέβαλε και ο κλήρος, που κατέβαλε κάθε προσπάθεια για να αντιμετωπίσει τη λαίλαπα των εξισλαμισμών.
Πνευματική δράση επί Τουρκοκρατίας αναπτύχθηκε σε πολλές πόλεις της Βορείου Ηπείρου, όπου λειτούργησαν βιβλιοθήκες, εκπαιδευτήρια και άλλα
μορφωτικά ιδρύματα. Από αυτές ξεχωρίζει η Μοσχόπολη, που τον 18ο αι. εξελίχθηκε σε ακμαίο κέντρο του ελληνισμού.
Σ’ αυτή την «Αθήνα του Βορρά» ιδρύθηκε το «Ελληνικόν Φροντιστήριον», που αργότερα μετονομάστηκε σε «Νέα Ακαδημία». Εκεί λειτούργησε, επίσης, ελληνικό τυπογραφείο, το δεύτερο σε ελληνικό χώρο μετά από αυτό της Κωνσταντινούπολης. Τέλος, οι κάτοικοι της Μοσχόπολης συμμετείχαν ενεργά στην εξέγερση του 1770, τα επονομαζόμενα Ορλωφικά, και βίωσαν την αγριότητα των αντιποίνων.
Τη Βόρειο Ήπειρο επισκέφθηκε και ο Κοσμάς ο Αιτωλός, γεγονός που αποδεικνύει ότι και επί Τουρκοκρατίας στην περιοχή κατοικούσε συμπαγής ελληνικός πληθυσμός. Εκεί, κοντά στο Φίερι, θανατώθηκε από Τουρκαλβανούς ο μεγάλος εθνομάρτυρας το 1779.
Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, σημειώθηκαν 30 επαναστατικά κινήματα στη Βόρειο Ήπειρο. Βορειοηπειρώτες συμμετείχαν επίσης στη ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571), στο κίνημα του Διονυσίου Φιλοσόφου (1611) και στα Ορλωφικά (1770). Τέλος, στις παραμονές της Επανάστασης του ’21 υπήρχαν καταγεγραμμένα στη Φιλική Εταιρεία 30 μέλη από τη Βόρειο Ήπειρο.
Με το ξέσπασμα της Επανάστασης, Βορειοηπειρώτες πατριώτες έσπευσαν να συνδράμουν τους αδελφούς τους. Στον Ιερό Λόχο, που έπεσε ηρωικά στο Δραγατσάνι, υπήρχαν και Βορειοηπειρώτες νέοι.
Ο μεγάλος ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας υπήρξε πρωτοπαλίκαρο του Μπότσαρη. Από τους πιο γνωστούς Βορειοηπειρώτες αγωνιστές είναι και ο Σπύρος Μήλιος από τη Χιμάρα, ο οποίος ως αρχηγός ενός σώματος συντοπιτών του, πολέμησε σε κρίσιμες μάχες στη Στερεά Ελλάδα. Μετά την απελευθέρωση, διετέλεσε αξιωματούχος σε διάφορες στρατιωτικές και πολιτικές θέσεις στο ελληνικό κράτος.
Η πρώτη ελληνική κυβέρνηση και αργότερα ο Ιωάννης Καποδίστριας δεν εξαίρεσαν τη Βόρειο Ήπειρο από την Ελλάδα που οραματίζονταν, ωστόσο ο ελληνικός στρατός θα αργούσε ακόμη να αναλάβει δράση στην περιοχή. Αλλά οι Βορειοηπειρώτες, ακόμη και με τα δικά τους πενιχρά μέσα, θα εξακολουθήσουν να επαναστατούν για τη χειραφέτησή τους, πληρώνοντας κάθε φορά βαρύ φόρο αίματος (1854, 1878). Την ίδια στιγμή, εύποροι Βορειοηπειρώτες ευεργετούν αφειδώς το νεοσύστατο ελληνικό κράτος και συμβάλλουν στην οικοδόμησή του. Μερικοί μόνο από τους πολλούς είναι ο Απ. Αρσάκης, οι αδελφοί Σίνα και οι αδελφοί Ζάππα.
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της ΜΕΡΟΣ Δ
Η απελευθέρωση της Β. Ηπείρου.
Η μεγάλη στιγμή της απελευθέρωσης φάνηκε να φτάνει οριστικά τον Δεκέμβριο του 1912, όταν ο ελληνικός στρατός ελευθέρωσε την Κορυτσά. Οι Χιμαριώτες υπό τον Σπυρομήλιο είχαν ήδη κερδίσει με επανάσταση την ανεξαρτησία τους. Μέσα σε τρεις μήνες (Μάρτιος 1913) ολόκληρη η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν υπό ελληνική κυριαρχία.
Ήταν η πρώτη φορά ύστερα από πέντε αιώνες που η Βόρειος Ήπειρος βρισκόταν ξανά στην αγκαλιά της πατρίδας και ένας άκρατος ενθουσιασμός επικρατούσε παντού. Γάλλος δημοσιογράφος που παρακολούθησε την υποδοχή του διαδόχου Γεωργίου από τους Βορειοηπειρώτες γράφει: «Επί τρία τέταρτα της ώρας μια απερίγραπτη παρέλαση χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, οι οποίοι επευφημούν τον πρίγκιπα, ψάλλουν πατριωτικούς ύμνους, κουνούν ζωηρά βενετσιάνικα φαναράκια, σημαίες, μαντίλια, καπέλα, υψώνουν τα χέρια και υποκλίνονται… Επίσης πολυάριθμα είναι τα κόκκινα μουσουλμανικά φέσια. Οι φεσοφόροι αυτοί συμμετέχουν με τον ίδιο ενθουσιασμό κραυγάζοντας «Ζήτω ο Διάδοχος! Ζήτω ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος!»». Και μπροστά στην πανηγυρική αυτή ατμόσφαιρα καταλήγει ο αρθρογράφος στο συμπέρασμα ότι «δεν καθόρισε η Ελλάδα τα όρια της ελληνικής Ηπείρου μέχρι την παραλία βορείως της Χιμάρας από κενοδοξία, για να διευρύνει τα σύνορά της. Είναι αδύνατον η Χιμάρα να μη γίνει ελληνική. Διότι είναι ελληνική».
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της ΜΕΡΟΣ Ε
Το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας
Αλλά, φυσικά, τα συμφέροντα των ξένων δυνάμεων δεν συνάδουν πάντα με το αυτονόητο και το δίκαιο. Στην περίπτωση της Βορείου Ηπείρου τα συμφέροντα της Αυστρουγγαρίας και, κυρίως, της Ιταλίας ήταν εκείνα που έπληξαν την εθνική μας υπόθεση, με συνέπειες που φτάνουν ως τις μέρες μας. Οι δύο χώρες ήθελαν από καιρό να δημιουργήσουν στα Βαλκάνια ένα κράτος-δορυφόρο και η Αλβανία, που μόλις είχε γίνει ανεξάρτητη από τους Τούρκους, φαινόταν η ιδανική ευκαιρία. Η έκταση του νέου κράτους, ωστόσο, έπρεπε να το καθιστά βιώσιμο. Γι’ αυτό τον λόγο Αυστρουγγαρία και Ιταλία έπεισαν τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές δυνάμεις να επιδικάσουν τη Βόρειο Ήπειρο στην Αλβανία. Όσον αφορά τη Γαλλία και την Αγγλία, ήταν μεν φιλικές προς την Ελλάδα, τα συμφέροντά τους, όμως, βρίσκονταν στα Δωδεκάνησα και όχι στη Βόρειο Ήπειρο. Συνεπώς, δεν είχαν διάθεση να συγκρουστούν με την Ιταλία και την Αυστρουγγαρία στο
βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Έτσι, παρά τις αντιδράσεις των Βορειοηπειρωτών με συλλαλητήρια και έγγραφες διαμαρτυρίες, υπογράφηκε στα τέλη του 1913 από τις Μεγάλες Δυνάμεις το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, με το οποίο παραχωρήθηκε αυθαίρετα στην Αλβανία η Βόρειος Ήπειρος. Κι όλα αυτά συνέβαιναν τη στιγμή που εκεί βρισκόταν ακόμη νικητής ο ελληνικός στρατός!
Το παράλογο της απόφασης αυτής δεν συνίσταται απλώς στο ότι παραχωρήθηκε στους Αλβανούς μια περιοχή για την οποία ποτέ δεν πολέμησαν, ενώ αντιθέτως είχε κυριευθεί από τις ελληνικές δυνάμεις. Συνίσταται και στην καταφανή παράβλεψη των δημογραφικών στοιχείων. Όταν η Βόρειος Ήπειρος δόθηκε στην Αλβανία, η πλειοψηφία των κατοίκων ήταν Έλληνες και μάλιστα αυτόχθονες από αρχαιοτάτων χρόνων.
Είναι, βέβαια, εύλογο ότι οι κάτοικοι της Βορείου Ηπείρου δεν ήταν μόνο Έλληνες. Στο πέρασμα των αιώνων σημειώνονται παντού και πάντα μετακινήσεις πληθυσμών, με αποτέλεσμα κάποτε στην ίδια περιοχή να συγκεντρώνονται τελικά διάφορες και ετερογενείς πληθυσμιακές ομάδες. Το φαινόμενο αυτό, στην περίπτωσή μας, εντάθηκε επί Τουρκοκρατίας, επειδή την Ήπειρο διοικούσαν Αλβανοί μουσουλμάνοι – ένας από αυτούς και ο γνωστός Αλή Πασάς. Η κατάσταση περιπλέχθηκε ακόμη περισσότερο από τη συνήθεια των Τούρκων να αποκαλούν Έλληνες και τους Ορθόδοξους Αλβανούς. Όταν, λοιπόν, έφτασε η ώρα να καθοριστούν τα σύνορα Ελλάδας και Αλβανίας, οι μεν Έλληνες διεκδικούσαν την Ήπειρο ως τον ποταμό Γενούσο, αλλά και οι Αλβανοί με τη σειρά τους καθόριζαν την επικράτειά τους ως τον Αμβρακικό Κόλπο, στηριζόμενοι στο αλβανικό στοιχείο που ζούσε στην περιοχή.
Οι αριθμοί, ωστόσο, μιλούν από μόνοι τους. Έχοντας διανύσει μισή σχεδόν χιλιετία αλβανοτουρκικής κατοχής και εξισλαμισμών, η Ήπειρος, Βόρειος και Νότιος, στις αρχές του 20ού αιώνα ήταν ακόμη ελληνική. Σε τουρκική απογραφή του 1908, από τους 500.000 κατοίκους της Ηπείρου οι 380.000 δήλωσαν Έλληνες Χριστιανοί. Τα ίδια στοιχεία δίνει και το Ινστιτούτο Γεωγραφίας της Ρώμης το ίδιο έτος. Λίγα χρόνια μετά, το 1914, η Διεθνής Επιτροπή Εθνολογικού Ελέγχου έδωσε στοιχεία που επίσης καταδείκνυαν την αριθμητική υπεροχή ―και μάλιστα συντριπτική― του ελληνικού πληθυσμού στη Βόρειο Ήπειρο. Παραθέτουμε τέσσερις μόνο από τις περιοχές που έλεγξε η Επιτροπή, με τους καταγεγραμμένους Έλληνες και Αλβανούς, αντιστοίχως: Κορυτσά 12.500/3.000, Χιμάρα 1.000/0, Δέλβινο 1.700/600, Μοσχόπολη 1.500/0. Ακόμη και στις λίγες εκείνες περιοχές όπου πλειοψηφούσε το αλβανικό στοιχείο (Τεπελένι, Αχρίδα, Ελβασάν), οι Έλληνες αντιπροσώπευαν το 35% του πληθυσμού.
Παρ’ όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση υπέκυψε στο Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, εγκλωβισμένη καθώς ήταν στο ωμό δίλημμα που της είχαν θέσει οι Μεγάλες Δυνάμεις: «Ή Βόρειος Ήπειρος ή Αιγαίο». Η Ελλάδα προτίμησε Αιγαίο (αν και βέβαια τα Δωδεκάνησα προσαρτήθηκαν μόλις το 1948). Ο ελληνικός στρατός υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη Βόρειο Ήπειρο τον επόμενο Μάρτιο και να δεσμευτεί ότι δεν θα αφήσει όπλα στους Βορειοηπειρώτες ούτε θα υποκινήσει επαναστατική αντίδραση. Τους πανηγυρισμούς τώρα στη Βόρειο Ήπειρο διαδέχονταν τα μοιρολόγια και οι φωνές απόγνωσης, καθώς ο ελληνικός στρατός παρέδιδε τα χωριά και τις πόλεις στους Αλβανούς.
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της ΜΕΡΟΣ Η
Το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας επανέρχεται.
Ακόμη και όταν η Ελλάδα εισήλθε το 1917 στον πόλεμο ως σύμμαχος της Αντάντ, οι Ιταλοί παρέμειναν στη Βόρειο Ήπειρο – εγκαταλείποντας, τουλάχιστον, τη Νότιο. Το 1919, μετά τη λήξη του πολέμου, ο Βενιζέλος έθεσε το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα στη Συνδιάσκεψη για την Ειρήνη, ζητώντας την ένωση της Βορείου Ηπείρου με την Ελλάδα και πρότεινε τη διενέργεια δημοψηφίσματος στις επίμαχες περιοχές. Η επίμονη αντίδραση της Ιταλίας, τον οδήγησε σε άμεσες διαπραγματεύσεις με την ιταλική κυβέρνηση, η οποία τελικά έκρινε πως ήταν συμφέρον της να υποχωρήσει. Επρόκειτο, όμως, για προσωρινή αναδίπλωση της ιταλικής πλευράς, που σύντομα επανήλθε στις γνωστές, ανθελληνικές θέσεις της. Η
αντιδραστικότητα αυτή της Ιταλίας ήταν ο κύριος παράγοντας που εμπόδισε την απόδοση της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα, όταν ακόμη επικρατούσε ευνοϊκό για την εθνική μας υπόθεση κλίμα στην Ευρώπη.Έτσι, το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα έκλεισε δυσμενώς για τη χώρα μας τον Νοέμβριο του 1912 στην Πρεσβευτική Διάσκεψη των Παρισίων. Η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, οι ΗΠΑ, η Ιταλία και η Ιαπωνία υπέγραψαν την επαναφορά του Πρωτοκόλλου της Φλωρεντίας, με τον οποίο η Βόρειος Ήπειρος παραχωρήθηκε εξ ολοκλήρου στην Αλβανία. Η αλβανική κυβέρνηση από την πλευρά της δεσμεύτηκε να σεβαστεί τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας, από την οποία, όμως, εξαίρεσε τους κατοίκους της Χιμάρας και της Κορυτσάς. Πρόσωπα και γεγονότα της ελληνικής ιστορίας έπαιξαν, επίσης, τον ρόλο τους στις ατυχείς αυτές εξελίξεις. Τον Μάιο του 1920 η Γαλλία απέσυρε τον στρατό της από την Κορυτσά, ο οποίος είχε εγκατασταθεί εκεί μεσούντος του πολέμου, και κάλεσε την Ελλάδα να παραλάβει την περιοχή. Ενώ, όμως, ελληνικά στρατεύματα βρίσκονταν καθ’ οδόν, πήραν από την κυβέρνηση την εντολή να επιστρέψουν, όπως και έγινε. Αυτό παραμένει ένα σκοτεινό σημείο της πολιτικής του Βενιζέλου. Ίσως να ήθελε να αποφύγει την αλβανική αντίδραση και ένα νέο, βαλκανικό αυτή τη φορά, μέτωπο, ίσως προτίμησε να επικεντρωθεί απερίσπαστα στη Μικρά Ασία. Επιπλέον, οι πολιτικοί που διαδέχθηκαν τον Βενιζέλο έδειξαν ολέθρια αναβλητικότητα για το Βορειοηπειρωτικό, καθώς ήταν απασχολημένοι πρωτίστως με το θέμα της επιστροφής του βασιλιά Κωνσταντίνου. Αλλά και οι δυσχέρειες στο μικρασιατικό μέτωπο από το 1921 απέσπασαν το ενδιαφέρον της Ελλάδας από τη Βόρειο Ήπειρο, ώστε να αφεθεί αυτή στα χέρια της ευρωπαϊκής διπλωματίας.
Υπό τις συνθήκες αυτές, μέλημα της ελληνικής πλευράς ήταν πλέον η διαφύλαξη των δικαιωμάτων της μειονότητας και η βελτίωση των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Αλλά οι χειρισμοί δεν ήταν πάντα οι ενδεδειγμένοι, ειδικά αυτοί της βραχύβιας κυβέρνησης του Θ. Πάγκαλου (1926), που φάνηκε υπέρ το δέον φιλική προς την Αλβανία: δεν διαμαρτυρήθηκε για τον αφελληνισμό της μειονοτικής παιδείας, έμεινε αδρανής μπροστά στη σύσφιγξη των σχέσεων Αλβανίας και Ιταλίας και αναγνώρισε αλβανική μειονότητα, αυτή των Τσάμηδων, στη Νότιο Ήπειρο. Στη δεκαετία του 1930 η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Βόρειο Ήπειρο, ειδικά στο θέμα της παιδείας, είχε γίνει κατάφωρη. Τα δεκάδες, άλλοτε, ελληνικά σχολεία ολοένα μειώνονταν, ενώ διορίζονταν μωαμεθανοί Αλβανοί για να διδάξουν τα Ελληνόπουλα. Τελικά, τα λιγοστά σχολεία που είχαν απομείνει, έκλεισαν και αυτά το 1932. Η Ελλάδα προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και τότε μόνο αποκαταστάθηκε ―σε κάποιο βαθμό― η ελληνική παιδεία στη Βόρειο Ήπειρο.
Η αλβανική κυβέρνηση θέλησε να αποκόψει τον βορειοηπειρωτικό ελληνισμό και από το κέντρο θρησκευτικής του αναφοράς, δηλαδή το Πατριαρχείο. Έτσι, πραξικοπηματικά και αυθαίρετα, διακήρυξε το Αυτοκέφαλο της Αλβανικής Εκκλησίας, την οποία έθεσε υπό τον έλεγχο του κράτους. Όσοι ιερείς αντέδρασαν φυλακίστηκαν με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Η Βόρειος Ήπειρος και η ανακήρυξη της αυτονομίας της ΜΕΡΟΣ Θ
Βόρειος Ήπειρος και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
Παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η Αλβανία προσφέρει το στέμμα στον βασιλιά της Ιταλίας Βίκτωρα Εμμανουήλ Β’ και από κοινού οι δύο χώρες εξαπολύουν την επίθεση κατά της Ελλάδας στις 28 Οκτωβρίου 1940. Λίγους μήνες μετά ο ελληνικός στρατός εισέρχεται ξανά, για τρίτη φορά, στις περιοχές της Βορείου Ηπείρου. Ο θρίαμβος αυτός των Ελλήνων τόνωσε το ηθικό όχι μόνο των ίδιων, αλλά και των υποδουλωμένων λαών της Ευρώπης. Κι όμως, την ίδια στιγμή που η σύμμαχος Αγγλία εξυμνούσε τη γενναιότητα του στρατού μας, δήλωνε στον Μεταξά ότι τα σύνορα της Αλβανίας δεν τίθενται υπό αμφισβήτηση. Γι’ αυτό, άλλωστε, από τότε και μέχρι σήμερα καθιερώθηκαν οι φράσεις «Αλβανικό Έπος» «βουνά της Αλβανίας» κ.λπ. (αντί για «Βορειοηπειρωτικό Έπος» κ.ο.κ.)
Στα χρόνια της Κατοχής οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου βίωσαν διωγμούς ―φυλακίσεις και εξορίες― από τους κατακτητές και τους συνεργάτες τους. Δεν έμειναν, όμως, αδρανείς. Το 1942 συγκρότησαν αντιστασιακή οργάνωση, το Μ.Α.Β.Η. (Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου). Η οργάνωση ήταν τόσο δυναμική, που σύντομα έθεσε υπό τον έλεγχό της εκτεταμένες περιοχές της Βορείου Ηπείρου. Ακόμη και οι Αλβανοί αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν την αυτονομία των εδαφών αυτών. Σύντομα, όμως, μόλις το 1943, επήλθε το τέλος του Μ.Α.Β.Η., λόγω της ακούσιας εμπλοκής του στον ανταγωνισμό μεταξύ των ελλαδικών αντιστασιακών οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Μετά τη λήξη του πολέμου, η Ελλάδα ζήτησε από το Συνέδριο Ειρήνης των Παρισίων και από το Συμβούλιο των τεσσάρων νικητριών Δυνάμεων την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα (1946). Το αίτημα δεν απορρίφθηκε, αλλά η συζήτηση αναβλήθηκε μέχρι τη λύση του Αυστριακού και Γερμανικού ζητήματος (σημειωτέον ότι τα δύο ζητήματα διευθητήθηκαν το 1955 και το 1991, αντιστοίχως)
Πηγή :
ΒΟΡΕΙΟΗΠΕΙΡΩΤΕΣ
https://vorioipirotes.com/
Γράφει η ΜΑΡΙΑ ΜΟΥΖΑΚΗ
POSTED BY ADMIN ⋅ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 5, 2015
FILED UNDER
ΑΝΑΚΗΡΥΞΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ, ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Πληροφορίες από : istoria.gr
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)